Het volgende wat ik jullie wil vertellen heb ik uit verhalen van mijn vader en zijn broers. Om privacy redenen en het respect voor mijn ooms ga ik deze situatie kort uitleggen en zal ik voornamelijk over mijn vader praten. Ik vind dat jullie dit wel moeten weten en het misschien wat duidelijker maakt waarom ik het mijn vader, diep van binnen nooit écht kwalijk kon nemen wat hij deed.
 |
| Mijn vader en zijn moeder. |
Op 4 november 1963, een zwaar bewolkte winterdag, werd mijn vader als eerste kind van het gezin geboren. Hij kreeg de naam Marc Maria Jozef Rasker. Later in 1965 en 1968 kregen zijn ouders (mijn opa en oma) nog twee zonen, waardoor ze dus een gezin vormden met 3 kinderen. Eigenlijk al voor de geboorte van mijn jongste oom, ging het huwelijk niet goed. Beide ouders dronken veel en waren eigenlijk niet geschikt als ouders.
 |
| Mijn oma, vader en zijn broertjes. |
Al op vroege leeftijd komen ze terecht in een weeshuis, wat geen fijne plek was om op te groeien. Na het weeshuis worden ze in huis genomen door hun oma, dit was een heks van een wijf. De enige reden dat ze de kinderen in huis nam was dat ze dan geld zou ontvangen. Dit geld gebruikte ze niet om kleren of andere spullen die de kinderen nodig hadden te kopen. Nee, de heks stopte het geld in eigen zak. Het kwam geregeld voor dat ze dagen geen eten kregen van hun oma. Omdat mijn vader de oudste was, klom hij weleens stiekem uit het raam om eten te gaan stelen voor hem en zijn broertjes. Zo moesten ze met z'n drietjes als kleine kinderen al samen zien te overleven. Als ze 's ochtends opstonden, stond hun oma op hun kamer en schreeuwde : "Jullie zijn gestraft!". Ze wisten zelf nooit waarom ze straf hadden. De enige reden kon zijn dat ze waren opgestaan in de ochtend om naar school te gaan. Mijn vader werd na het weeshuis naar een school voor doofstommen gestuurd. Als jullie jezelf afvragen of mijn vader doofstom was of in welke vorm dan ook problemen had met zijn gehoor, kan ik jullie verzekeren dat zijn gehoor uitstekend was. Dit voorbeeld laat zien hoe er destijds met hun werd omgegaan. De avonden bij hun oma thuis waren vaak niet geschikt voor kinderen. Mijn vader vertelde me dat hij ooit uren met de koffiepot op zijn hand heeft moeten staan en moest dienen als bijzettafeltje. Wanneer zijn oma of iemand anders van het huishouden koffie wilde, moest hij vliegensvlug de koffie inschenken. Deed hij iets wat hun niet aanstond, kreeg hij klappen.
 |
| In het weeshuis. |
 |
| Bij oma thuis ( links mijn vader ) |
Alcohol was niet meer dan normaal..
Stel je voor.. je hebt een kindje en deze viert zijn 3e verjaardag. Voor ons is het heel normaal een taart te kopen, gezonde sapjes of ranja te schenken en de kinderen op het feestje een leuke dag te bezorgen. In het gezin van mijn vader ging een feestje er heel anders aan toe. De volwassenen nodigde de gasten uit en uiteindelijk werd het één groot zuipfestijn wat ook vaak uitdraaide op geweld. Mijn vader kreeg in plaats van een lekker glaasje ranja, een groot glas bier. "Omdat hij 3 jaar werd mocht hij er wel maar 3 opdrinken of toch zeker stoppen wanneer hij voelde dat hij zat werd". Zo ging dat jaar, na jaar, na jaar. In de tijd dat ze bij hun oma woonde zagen ze hun vader wel eens en mochten ze meehelpen klussen. Ook hierin werden ze niet betaald door middel van geld maar kregen ze blikjes of flesjes bier. Wanneer hun vader geen alimentatie betaalde aan hun oma, werden de kinderen gestraft en ga zo maar door.
 |
| Mijn vader op anderhalf jarige leeftijd |
Na de scheiding van mijn opa en oma, is mijn opa hertrouwt met een nieuwe vrouw en kreeg hierna nog één zoon Patrick. Mijn oma heeft na de scheiding nog 2 zoons gekregen, waarvan ik er één ken en de ander nog nooit heb gezien maar beide een andere richting zijn uitgegaan en geen contact hadden met de rest van de familie. Mijn oma is op de jonge leeftijd van 37 overleden en liet dus 5 kinderen achter. Mijn vader was toen 17.
Er zijn nog tientallen gruwelijke verhalen die mijn vader als kind heeft meegemaakt, maar zoals ik al aangaf in de intro, hou ik deze uit privacy redenen privé. Maar het feit dat mijn vader is geboren in een onveilig thuis, van kleins af aan moest overleven en alcohol er letterlijk met de paplepel werd ingegoten, was het voor mij altijd moeilijk om hem "te laten vallen", wat hij mij ook aandeed. Hoe ouder ik zelf werd hoe meer ik mijn vader zag als een verloren man, die als kind veel onrecht is aangedaan en dit nooit heeft kunnen verwerken.
Voor mijn ooms heb ik onbeschrijflijk veel respect en ik zal hun nooit uit kunnen leggen hoeveel ze voor mij betekenen en hoe trots ik op hun ben dat ze zichzelf wél staande hebben gehouden in deze strijd tegen hun verleden.
Johann en Francis, ik hou van jullie.
x Yalisa
 |
| Papa |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten