Droevig cadeau

Gisteren heb ik jullie verteld over mijn schoolreisje naar de ZOO van Antwerpen. Zoals ik gister zei waren uit de tijd net na de scheiding , mij twee gebeurtenissen helder bijgebleven. De tweede gebeurtenis is ook weer een voorbeeld van hoe een kind vaak de dupe is van een echtscheiding, vooral wanneer er geen sprake meer is van een goede band tussen de twee ouders.

Het was weekend en mijn oom, de jongste broer van mijn vader was me op komen halen in Nederland om een weekend in België te blijven logeren. Omdat mijn vader me inmiddels al meerdere keren had laten zitten, terwijl hij me had beloofd te komen halen, kwam mijn oom me voortaan ophalen en nam deze rol op zich. Eigenlijk heeft mijn jongste oom, alle jaren wanneer mijn vader niet in staat was om voor mij te zorgen, voor mij gezorgd. Ook tijdens de heftige tijd, dat mijn vader nog wel in huis woonde, nam mijn oom me iedere zondag mee om de hele dag wat leuks te doen en wat lekkers te eten. Door de jaren heen, hoe ouder ik werd, werd de band tussen mijn oom en mij steeds sterker en zijn we altijd onafscheidelijk geweest, we waren één team. Hij zorgde er altijd voor dat ik mezelf veilig voelde en heb om eerlijk te zijn altijd meer een vader-dochter band met mijn oom gehad, dan met mijn eigen vader. Door hem ben ik nooit iets tekort gekomen en geen mens op deze aarde, betekent meer voor mij dan hij! En daarvoor ben ik hem eeuwig dankbaar.

Mijn oom & ik door de jaren heen.

Maar even terug naar het weekend dat ik dus in België bleef logeren..

Wat we precies dat weekend hebben gedaan staat me niet meer bij, wel dat het mooi weer was, mijn vader het hele weekend heeft gedronken en dat we zondagochtend naar de vogeltjesmarkt in Antwerpen gingen, hier was mijn oom ook bij. De vogeltjesmarkt bestaat vandaag de dag nog steeds maar is in de afgelopen jaren drastisch veranderd doordat de wet- en regelgeving aangescherpt zijn. Vroeger werden er allerlei dieren verkocht zoals schapen, ezels, kippen, vogels, knaagdieren en honden, een feest voor een kind zoals ik, die het liefst ieder dier mee naar huis wil nemen. Na een tijdje over de markt te hebben gelopen, kwamen we aan bij het favoriete gedeelte van de markt en waar het voor mij eigenlijk allemaal om draaide, een winkel vol puppy's van verschillende rassen. Omdat mijn moeder het nooit had toegestaan een hond als huisdier te nemen, kon ik mezelf hierin uiten en met iedere puppy knuffelen. Mijn oog viel op een puppy die als eerste super enthousiast naar me toe kwam. Het was een blonde Cocker Spaniël en ik was helemaal verliefd. Mijn vader kreeg dit door en eigenlijk voordat ik het wist, werd de puppy in mijn handen gedrukt en zei mijn vader in zijn dronken bui: " Wil je hem mee naar Nederland nemen? Dan moet je het nu zeggen." In mijn achterhoofd hoorde ik het stemmetje dat mijn moeder dit nooit goed ging vinden maar wilde de puppy natuurlijk wel graag mee naar huis nemen, ik wilde niets liever! Zo gezegd, zo gedaan.. Mijn vader kocht de puppy voor me en ik was natuurlijk de koning te rijk. Vervolgens waren we buitengekomen met de puppy en had mijn vader mijn moeder aan de lijn. Hij schreeuwde tegen haar en zei dat hij de puppy toch mee naar Nederland ging geven..

Omdat de dag erna weer een schooldag was, moest ik afscheid nemen van mijn vader, nam ik mijn puppy mee en stapte ik in de auto van mijn oom. Als ik terugdenk moet dit voor mijn oom een ongemakkelijke situatie zijn geweest. Zijn band met mijn moeder was goed en zat nu ook tussen twee of eigenlijk drie vuren, als je mij erbij telt. Hij wilde mij natuurlijk ook niet kwetsen door middel van de puppy af te pakken. Eenmaal in Helmond aangekomen, had de puppy mij en heel de auto ondergepoept en stond mijn moeder kwaad en nerveus te wachten. Ze was natuurlijk over haar toeren omdat mijn vader me achteraf gezien alleen de puppy had gegeven om mijn moeder te stangen, hij wist goed dat ze dit absoluut niet wilde. Ook het feit dat ik ongewassen, met mijn haren recht overeind en in mijn nachthemd uit de auto stapte, maakte haar kwaad! Na een kort gesprek met mijn oom, is hij teruggegaan naar België en is de puppy bij mij gebleven. Die avond hebben mijn moeder en ik een gesprek gehad waarin ze zei dat ze de puppy echt niet in huis wilde hebben en dat mijn vader dit expres had gedaan. Wat mijn moeder ook zei, het maakte niets uit, ik wilde de puppy, die ondertussen de naam "Donny" had gekregen houden!

De dag erna kon ik niet wachten om mijn klasgenootjes te vertellen over Donny. Iedereen reageerde enthousiast en wilde hem natuurlijk zien. Mijn beste vriendinnetje is na school daarom ook mee naar mij thuis gegaan. De hele middag hebben we op het grote grasveld in de straat gespeeld met de puppy en ik was dolblij met hem. Dinsdag na school kwam ik thuis en rende meteen naar binnen om Donny te zien, maar Donny én al zijn spulletjes waren nergens te bekennen. Ondertussen was mijn moeder ook binnengekomen en begon me uit te leggen dat ze mijn oom had gebeld en hem had gevraagd de puppy op te komen halen omdat ze het niet trok. Mijn oom was dus in de tijd dat ik op school zat, Donny thuis op komen halen en had hem meegenomen naar België. Wanneer ik dit hoorde, was mijn hart gebroken en was ik kwaad op mijn moeder. Eindelijk had ik een hondje, iets wat ik al jaren wilde en geeft mijn moeder de hond na een aantal dagen achter mijn rug om weg! Ik heb hier als kind echt intens verdriet om gehad en het mijn moeder lang kwalijk genomen. Nu ik ouder ben weet ik ook dat het een rotstreek is geweest van mijn vader om mij als kind van 10 een puppy te geven terwijl hij goed wist dat mijn moeder hier echt niet achter stond en mijn hart hiermee dus automatisch zou breken..

Gelukkig is Donny goed terecht gekomen in Belgie. Mijn oom was wat gaan drinken in het café waar hij destijds boven woonde en werd aangesproken door een man die interesse had in de hond. De man heeft de pup mee naar huis genomen en hem in plaats van Donny, "Pruts" genoemd. Wanneer ik de jaren daarna in Belgie was, bracht de man mij regelmatig een bezoekje in het café en nam "Donny" dan mee, zo kon ik toch nog eens met hem spelen en knuffelen..

x Yalisa

Samen met mijn puppy Donny