Hoe verder de tijd vorderde, hoe erger mijn vader werd. Niet alleen was mijn vader verslaafd aan alcohol, ook cocaine en gokken waren deel van hem geworden. Ochtenden dat mijn moeder mij naar school bracht, zagen we mijn vader vaak met zijn voeten op het dashboard in zijn werkbus liggen en lag hij zijn roes uit te slapen. Hoe je het ook went of keert, mijn vader had als het ware de controle over ons leven. Meerdere malen heeft mijn moeder hem op straat gezet omdat hij in de toestand waarin hij dan verkeerde, niet aantoonbaar was. Om daarna afleiding te zoeken nam mijn moeder me bijvoorbeeld mee naar het centrum, zodat ik dan aan andere dingen kon denken. Wat wij niet wisten is dat mijn vader terwijl wij weg waren, met de ladder van het werk het slaapkamerraam binnenklom en met werkkleding en schoenen in bed was gaan liggen. Natuurlijk toen we thuiskwamen en mijn moeder erachterkwam dat hij in bed lag, ontstond er weer ruzie.
Zo ging het ongeveer door tot mijn achtste. Mijn vader was in een aantal jaren veranderd in een agressieve, enge man. Een man die het normaal vond om spullen kapot te slaan, straalbezopen van de trap af te donderen, ruzie te maken, drugs te gebruiken en boos op mij werd als ik bang voor hem was.
Ondertussen was mijn vader nog steeds werkzaam als dakdekker, maar was voortaan meer aan het drinken en gebruiken dan dat hij aan het werk was. Karweien die mijn vader in de weekenden aannam om bij te verdienen, veranderden van tevreden klanten in boze klanten. Zo begon mijn vader vaak aan een dak, brak het open, vroeg de mensen om een voorschot om materiaal bij te kopen en verdween dan met het geld de kroeg of Belgie in. De mensen zaten vervolgens met een dak dat was opengebroken, waren hun geld kwijt, zagen mijn vader niet meer terug en met als kers op de taart zaten ze met een verregende bovenverdieping omdat het die avond hard begon te regenen.
Mijn moeder was het ondertussen helemaal zat en ging hieraan kapot. Ze wilde scheiden. Toen mijn vader dat doorkreeg, wilde hij ineens zijn best gaan doen en proberen niet meer te drinken. Om het nog een laatste keer te proberen, gingen we als gezin op vakantie naar Spanje. Wat een leuke vakantie had moeten worden eindigde in een hel. Mijn vader liet ons constant alleen, achteraf gezien om drugs te scoren, dronk nog meer dan dat hij thuis deed en werd nog agressiever. De avond voordat we terug naar Nederland zouden vliegen, hadden mijn vaders "frustraties" denk ik hun toppunt bereikt. Hij begon tegen ons te schreeuwen en wilde onze paspoorten en tickets verscheuren. Ik kan jullie niet uitleggen wat je dan als klein kind voelt. Angst en machteloosheid namen me over en ik begon te huilen. Mijn moeder probeerde ondanks haar eigen angsten mij te troosten wat mijn vader denk ik op dat moment nog kwader maakte. Zijn stoppen sloegen toen door en gaf mijn moeder een klap in haar gezicht en pakte een zware glazen asbak en gooide deze van het balkon. Volgens mij is hij daarna weggegaan en ben ik samen met mijn moeder achtergebleven op de hotelkamer. Ik wil er wel graag bij vermelden dat dit de enige keer is dat mijn vader mijn moeder heeft geslagen, ook mij heeft hij nooit fysiek pijngedaan.
Terug in Nederland ging het leven wat we voor de vakantie hadden alleen nog maar meer achteruit. En was mijn moeder vastberaden te gaan scheiden.
x Yalisa
❤️
BeantwoordenVerwijderenJe zou van minder schrik krijgen!!! Het straffe van de zaak is dat reclame voor drank, gokken, suikers enz... toegelaten, zelfs gepromoot worden door onze overheid! En er is maar al te goed geweten hoeveel slachtoffers deze verslavingen jaarlijks maken en hoeveel levens zij vernietigen!!! Ik ben met de jaren voorstander geworden om mensen met zulk een zware verslavingsproblemathiek en zeker wanneer ze andere mensen tiranniseren verplicht te laten opnemen, En laat de staat maar betalen!!! Ze zijn slachtoffer geworden van hun verslaving en maken van de mensen die dicht bij hen staan mede-slachtoffers, echt wel ziekelijk! Mijn vader brulde en riep uren en nachten aan een stuk door wanneer mijn moeder nog maar eens was gaan drinken en niet thuis kwam. Een keertje gooide hij een hakbijl waarmee hij onze meubels eerst kort en klein geslagen had recht in de richting van de deuropening waar ik instop. Op minder tijd dan een seconde trok ik de deur toe. God zij dank, juist op tijd, de bijl stak in de deur ter hoogte van mijn hoofd, ik was toen een jaar of 12... Maar mij geslagen, nee dat heeft hij nooit niet gedaan.... nooit...want "op zijn manier" zag hij me graag... Xxx
BeantwoordenVerwijderenLieve TK,
VerwijderenIk en mijn papa zouden het helemaal eens zijn met wat je zegt "dat de overheid toestaat dat alcohol op de meest gemakkelijke plaatsen te koop is en met reclames wordt overspoeld". Op de een of andere manier is het sociaal geaccepteerd en hoort het bij het leven volgens velen. Mijn vader en ik hebben het hier dikwijls over gehad, dat dat het voor hem ook moeilijk maakte omdat hij er tenslotte op iedere hoek van de straat mee werd geconfronteerd. Ook mijn papa zag mij "op zijn manier" erg graag en denk dat jij dat als geen ander begrijpt.
x Yalisa